• Pirackie przywitanie: Ahoj! - tak marynarz może przywitać się z dziećmi, tłumacząc, że w ten sposób właśnie witają się wszyscy płynący po morzach i oceanach.

• Na statku musi panować dyscyplina, żeby usłyszeć wszystkie komendy wydawane przez kapitana, zatem kiedy kapitan trzyma w górze rękę zaciśniętą w pięść, to oznacza, że panuje całkowita cisza, kiedy ręka w górze nie jest zaciśnięta - piraci mogą hałasować. Można przetestować kilka razy z głoską "A", a zobaczycie jaką im to sprawi frajdę.

• Zabawa dramowa z wykorzystaniem tańca animacyjnego - Jeżeli mamy tunel animacyjny, to możemy go rozłożyć tak, żeby wszyscy usiedli na nim jeden za drugim, ale jak go nie ma, to nic nie szkodzi. Na początku siada animator, który co chwilę musi kukać do tyłu, żeby pilnować porządku. Animator - Kapitan opowiada, zachęcając dzieci do wykonywania zamierzonych czynności:

Dzielni i silni piraci/Dzieci pokazują swoje muskuły :D/ 

Wyruszyli na poszukiwanie Czekoladowej Wyspy.W rękach trzymali wiosła/wszyscy trzymają ręce do góry/ 

Którymi wiosłowali raz w lewo/wiosłujemy z lewej/ 

Raz w prawo/wiosłujemy z prawej/ 

I tak na zmianę/wiosłujemy na zmianę/ 

Aż nagle na niebie zebrały się ciemne chmury/pokazujemy palcem do góry/ 

I na morzu zrobił się sztorm! Statek kołysał się na wszystkie strony!/dzieci się kołyszą/ 

Zrobił się przechył na stronę lewą/wszyscy przewracają się na lewą stronę/ 

Potem przechył na stronę prawą/wszyscy przewracają się na stronę prawą/ 

A potem łódź kołysała się do przodu i do tyłu/pochylamy się do przodu i do tyłu/ 

W dodatku zaczęły ich gonić rekiny, więc musieli przyśpieszyć z wiosłowaniem/udajemy, że wiosłujemy uciekając przed rekinami/

Aż w końcu dotarli do Czekoladowej Wyspy!/oblizujemy się i masujemy po brzuchu/  

Gdzie tubylcy zdradzili im przepis na pyszną czekoladę!/zbieramy się w kole i rozpoczyna się taniec animacyjny do piosenki Chocolate !!! kliknij !!! /

• Papierowe statki - w zabawie wykorzystujemy wykonane wcześniej przez animatora papierowe statki (najlepiej z kartki formatu a5). Jak jest mało miejsca w sali, można podzielić zabawę na tury. Dzieci kładą się na brzuchu przed twarzą mając swój statek, na znak animatora zaczynają w niego dmuchać, tak aby przesunął się do przodu. Nie można pomagać sobie ręką. Wygrywa ta osoba, która wcześniej przekroczy wyznaczoną linię mety.

• Wyścigi żółwi morskich - do zabawy będą nam potrzebne dwie gumowe zabawki w kształcie morskich stworzeń, a każdą z nich połączymy metrową wstążką na końcu której przywiązujemy kredkę.  Zabawa polega na obracaniu w rękach kredki, tak aby wstążka się zwijała, co spowoduje, że żółw dotrze do właściciela. Pierwszy żółw wygrywa wyścig.

• Przeciąganie liny - dzielimy drużyny na dwie grupy, na podłodze oddzielamy teren obu drużyn, a pośrodku liny przywiązujemy chustkę. Na start prowadzącego drużyny próbują przeciągnąć linę na swoje terytorium, zatem wygrywa ta drużyna, która przeciągnie część liny z chustką na swoją stronę.

• Zabawa w skarby - (coś w stylu Raz, dwa, trzy, Baba Jaga patrzy!) Do zabawy potrzebne nam są skarby, np. woreczki gimnastyczne z grochem. Prowadzący - strażnik skarbów - umieszcza je na końcu sali. Zadaniem dzieci jest zdobyć skarby (zanieść je w miejsce, w którym zaczynają grę), ale zbliżać się do nich mogą tylko wtedy jeśli strażnik na nich nie patrzy. Kiedy są w zasięgu jego wzroku muszą stać nieruchomo do momentu, kiedy przestanie na nich spoglądać. Strażnik się przemieszcza, tak żeby dać dzieciom szansę podejścia do skarbów. Kogo strażnik nakryje w ruchu, ten wędruje na linię startu, jeżeli ma skarb w ręce to go odkłada. Zabawa się kończy, kiedy wszystkie skarby zostaną zabrane do bazy dzieci.

UWAGA! Grając w to z dziećmi do 10 roku życia, chociażby prosiły i błagały, żeby zostać strażnikiem, nie pozwalajcie im. W przeciwnym razie zabawa wymknie się Wam spod kontroli. Dzieci biorą swoją rolę bardzo na poważnie, dlatego w praktyce będzie wyglądało to tak, że nikogo do skarbów nie dopuszczą i co chwilę za drobne szczegóły (np. mrugnięcie) będą odsyłać na linię mety resztę uczestników. Zabawa zacznie się przeciągać, a w grupie mogą zrodzić się niepotrzebne konflikty.

• Papuga - zabawa prosta - polega na papugowaniu, czyli powtarzaniu słów, które mówi animator. Jednak na słowo "papuga", dzieci nie mogą go powtórzyć, inaczej odpadają z zabawy.

• Piraci i okręty - (tak jak gorące krzesła) animator rozkłada na podłodze gazety - statki. Kiedy gra muzyka wszystkie dzieci poruszają się dookoła statków, a kiedy muzyka się zatrzymuje, każdy uczestnik zabawy musi wsiąść do wybranego statku. Co turę statków ubywa, a kto do statku wsiąść nie zdąży ten odpada.

• Starcie z ośmiornicą - do zabawy wykorzystujemy makaron pływacki. Dzieci ustawiają się jeden obok drugiego i wprowadzamy ich w zabawę, że za chwilę nasz piracki statek będzie miał starcie z wielką ośmiornicą, a ten makaron to jedna z jej macek. Zadanie polega na tym, aby nie dać się jej dotknąć i podskoczyć, kiedy będzie próbowała przejść pod nogami dzieci, lub obniżyć się, gdy zechce przejść górą. Rzecz jasna, to animator steruje macką mówiąc czy idzie górą czy dołem :)

• Łowienie ryb - potrzebna będzie do tego zadania wędka (patyk z krótkim sznurkiem, który na końcu ma przymocowany magnes) i rybki (wycięte z papieru, też z przyklejonymi magnesami). Zadaniem dziecka trzymającego wędkę jest złowienie rybki, która ma przyciągnąć się do magnesu.

• Bitwa morska na kule armatnie - dzielimy dzieci na dwie grupy ustawiając je po przeciwnych stronach liny leżącej na podłodze. Każdemu rozdajemy stronę z gazety i prosimy aby zwinęli ją w kulkę, tworząc w ten sposób kulę armatnią (mogą też być balony). Gra jest na czas (2-3 min.), a ostatnie dziesięć sekund jest głośno odliczane przez animatora. Istotą zabawy jest przerzucanie kul na stronę przeciwnej drużyny. Kiedy ktoś na swoim polu zauważy kulę, musi ją szybko podnieść i przerzucić. Wygrywa ta drużyna, która po zakończeniu czasu, będzie miała najmniej kul.

• Zabawy z chustą animacyjną (nr 1 i 4 - !!! kliknij !!!),

• NKO /zabawy Na Każdą Okazję/ (poświęcę temu osobny post i wtedy wkleję tu linka)

Poszukiwanie skarbów

Tę kwestię można zorganizować na kilka sposobów:

1. ... a teraz szukajcie bo gdzieś jest ukryty
2. ... lub dać im wskazówki, gdzie mają go szukać, np. w formie zagadki. To może być też prosta mapa z zaznaczonym miejscem skarbu, albo zdjęcie miejsca, w którym jest on ukryty.

Co włożyć do skrzyni ze skarbami? Najlepszą rzeczą są czekoladowe monety, ale niestety nie jest je tak łatwo dostać. Zazwyczaj jednak każda forma słodkiego poczęstunku, jest dla dzieci atrakcyjna.

W przypadku zastosowania zabawy w przedszkolu, do skrzyni można schować jakiś rekwizyt, który będzie dobrym wprowadzeniem, do kolejnego tematu zajęć.

♫ Tło muzyczne do zabaw: !!! kliknij !!!

// Pisząc o zabawach pirackich nie byłabym sobą gdybym nie wspomniała o jednej z najlepszych zabaw tematycznych jaką zrobiliśmy kiedyś z naszymi dzieciakami na kolonii zuchowej! Ogólnie tematem kolonii była bajka Przygody Fineasza i Ferba, a jedną z inspiracji do działania stał się odcinek, kiedy bracia wraz z przyjaciółmi wyruszyli na poszukiwanie skarbu Pirata Czarnobrodego. Na skarbie tym ciążyła klątwa, że każdemu kto go odnajdzie urośnie piracka broda. Chcąc obalić te plotki, wyruszyliśmy zatem z dziećmi na poszukiwania, a kiedy już skarb udało się znaleźć, okazało się, że są w nim... czarne brody! 

Rozbawieni zawartością skrzyni, wróciliśmy do obozowiska, gdzie zauważyliśmy, że są tam prawdziwi piraci (przebrani starsi harcerze). Stało się to doskonałym pretekstem do wykorzystania zawartości skrzyni. Żeby nas nie poznali musieliśmy szybko założyć swoje brody i wtopić się w tłum. 

W tym momencie pod niewielkim udziałem animatora właściwie zabawa posuwa się sama, a prowadzący tylko w małym stopniu moderuje postęp zdarzeń. Kolejny raz przekonałam się jak niewielki rekwizyt, strój czy charakteryzacja, posuwają dziecięcą wyobraźnię do wspaniałych zachowań twórczych i niesamowitego wczucia się w naśladowaną rolę. Żadne słowa nie są w stanie opisać tego, jak wielka satysfakcja przychodzi po takich działaniach animacyjnych! Dobrze przeprowadzona zabawa tematyczna niesamowicie zacieśnia więzi w grupie, a wytworzona energia między nami krąży i pozytywnie oddziałuje na wszystkich. Wszystkim Wam życzę udanych zabaw tematycznych i spełnienia w tym co robicie. Powodzenia :)

 

• opieka nad świnkami, kurami, królikami i innymi zwierzętami gospodarskimi,
• zajęcia w ogródku - zbieranie warzyw i owoców,
• własnoręczne przygotowywanie posiłków (sałatki, koktajle owocowe, ser),
• ubijanie masła w kierzance,
• pieczenie placka drożdżowego,
• ręczne robienie prania na tarce,
• jazda traktorem pod opieką instruktora,
• pomoc w żniwach,
• nauka rozpoznawania rodzajów zbóż,
• noszenie wody na szondach,
• łowienie ryb,
• wizyta u garncarza - warsztaty robienia naczyń na kole garncarskim,
• nauka zielarstwa, zbieranie runa leśnego,
• pływanie kajakiem,

i wiele wiele innych...

Tak bogata oferta programowa, jest gwarancją, że dzieci nie mają czasu na nudę! Dodatkowo, w formie zabawy mali farmerzy poznają wiele przydatnych treści związanych z tematyką przyrodniczą, a przy tym uczą się czerpać satysfakcję z pożytecznego działania.

Opowieść "W Indiańskiej Wiosce"

"Dawno, dawno temu żyło sobie Indiańskie plemię Tiki-Taka. Indianie z tego plemienia mówili swoim własnym językiem, na przykład witali się tak: 

 /animator przykłada prawą rękę do serca i odchyla ją zataczając półkole, mówiąc:/ Wingapo! (czyt. łingapo)  

/dzieci powtarzają/

Plemię to mieszkało w ogromnych namiotach, które nazywano tipi. 

 /dzieci wchodzą pod chustę animacyjną/  

W środku namiotów paliło się ogniska, przy których w mroźne wieczory można było ogrzać swoje ręce. 

/dzieci wyciągają ręce do środka, chcąc je ogrzać przy ognisku/  

Tej nocy, odbywała się właśnie narada plemienia. Indiański wódz z wielkim pióropuszem na głowie, obwieścił, że w wiosce kończą się zapasy jedzenia i czas wyruszyć na polowanie. Wszyscy Indianie zatem wyszli z tipi i wsiedli na swoje konie mustangi.  

/dzieci wychodzą spod chusty i udają, że wsiadają na konie; konie trochę się wiercą, ale na szczęście udaje się zapanować nad sytuacją/.  

Indianie żegnają się z rodziną...   

/dzieci posyłają w powietrzu całuski we wszystkie strony/  

... i wyruszają na polowanie...  

/dzieci siadają na podłodze i uderzają dłońmi o kolana imitując dźwięk stukotu kopyt; można dzieci bardziej rozruszać mówiąc, że pokonujemy przeszkody - podnosimy ręce wysoko do góry, jedziemy przez błoto - lekko stukamy dłońmi o policzki, potem przez szuwary - pocieramy dłońmi o siebie/   

 ... aż dotarli na miejsce! Zeskoczyli z koni i rozglądają się we wszystkie strony, gdzie czai się jakiś bizon.  

/pokazują ruch zsiadania z konia i rozglądają się dookoła/  

Nagle Indianin Sokole Oko, zauważył, że coś przemknęło mu przed oczyma i wszyscy Indianie zaczęli po cichutku skradać się w tamtym kierunku.

/dzieci skradają się w kierunku pokazanym przez animatora/  

Udało się znaleźli bizona! Teraz wszyscy wyciągają łuki, naciągają je i oddają pierwszy strzał, drugi i trzeci!   

/dzieci naśladują wykonywanie strzału z łuku/

Bizon upolowany! W wiosce zapanowała wielka radość.

/dzieci skaczą z radości/

• Jak witali się Indianie?
• Jak nazywały się namioty, w których mieszkali?
• Co nosił na głowie Indiański wódz?
• Na co polowali Indianie?

• Tropy zwierząt - animator chowa w pomieszczeniu, w którym odbywa się zabawa, ślady jakie pozostawiają różne zwierzęta. Najlepiej wydrukowane na folii lub wycięte i laminowane. Zadaniem dzieci jest wszystkie odnaleźć i dopasować do zwierząt, które je zostawiają. Zwierzakami mogą być odpowiednie maskotki lub też wydrukowane zwierzęta.

• Nasłuchiwanie przyrody /relaksacyjne/ - dobra zabawa do zastosowania, po dużej aktywności ruchowej/ - opowiadamy dzieciom, że Indianie żyli w zgodzie z naturą. Dużo czasu poświęcali na wsłuchiwanie się w głosy przyrody, a nawet potrafili wywołać deszcz wykonując odpowiedni taniec. Dzieci kładą się na plecach i zamykają oczy. Mają za zadanie rozpoznać jakie zwierzęta i inne odgłosy przyrody słychać na puszczonych przez prowadzącego nagraniach.

• Indiański totem /zabawa twórcza/ - dzielimy dzieci na grupy 3-4 osobowe i każdej rozdajemy arkusz szarego papieru. Animator mówi, że teraz będziemy robić totemy, podobne do tych, które robili Indianie. Każda grupa ma za zadanie ozdobić swój totem śladami rąk, dlatego przydadzą się tu farby plakatowe w płynie plus ochronne fartuszki. Jeżeli chcemy zrobić "mniej bałaganu", dzieci mogą przy pomocy pędzla namalować, to co jest dla nich ważne. Następnie wszystkie prace łączymy w pionie w jedną całość, tak aby powstał nam duży totem, który umieszczamy w widocznym miejscu.

• Taniec deszczu - w rytm indiańskiej muzyki dzieci tańczą taniec wywoływania deszczu w kole, trzymając się za ręce. Tutaj już liczy się wyobraźnia animatora. Można wykorzystać instrumenty, które sprawią taniec atrakcyjniejszym (grzechotki, bębenki). Na sam koniec wszystkie dzieci w kole kładą się na podłodze, przykładają ucho do podłogi nasłuchując przyjście deszczu i paluszkami stukają o podłogę naśladując mżawkę. Ku ich zaskoczeniu czują na sobie kropelki wody - animator przechodzi obok nich lekko pryskając ich wodą ze spryskiwacza. Następnie zostaje ogłoszone hasło: "Chowamy się przed deszczem!" i każde dziecko musi się gdzieś schować, by potem zostać znalezione przez animatora.